Bos, bier en chips

“We zijn er!” klinkt er door het vakantiehuis. Ik rol de laatste verf uit op het plafond en kom wat onhandig en wankelend omhoog van mijn liggende positie op kast. Met de verfkwast nog in mijn hand zwaai ik naar Renate die binnenkomt. “Pas op!” roept Joske. Te laat… de knaloranje muur zit al onder de witte spetters.

Het is dinsdagochtend en we knappen het vakantiehuis in Okkenbroek op. In meerdere ritjes zijn we naar Okkenbroek gereden om er voor te zorgen dat we niet te dicht bij elkaar in de buurt komen (1,5m!). De muren en plafonds worden, uiteraard op zeer professionele wijze(…), gewit door Joske en mijzelf. Renate maakt schoon, Rob doet de technische klusjes en Andrea doet alles wat overblijft.

Elf uur en al voor derde keer klinkt ‘You never walk alone’ door het huis van Abraham Capadose. Skyradio nonstop music… Tijd voor koffie. Met het enige trapje dat we bij ons hebben word ik van de kast gehaald en verzamelen we ons op de zonnige veranda. We bespreken de Corona en haar gevolgen. “Straks is de persconferentie van Rutte” merkt Renate op. Ik lach en stiekem denk ik “als er nu een lock-down komt is dat niet zo heel erg, dan zitten we hier in een schoon en pas opgeknapt huis midden in het bos met chips en bier; het had slechter gekund.”

* Aan het eind van de dag was het huisje opgeknapt. Er kwam geen lock-down en dus konden we gewoon weer naar huis. Dus mocht iemand nog mooie quarantaine plek zoeken: inhethuisvan.nl.